کشف اسرار منظومه شمسی اولیه در قدیمیترین شهابسنگ جهان
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۹۳۸۵۷
گروهی از پژوهشگران استرالیایی معتقدند که در قدیمیترین شهابسنگ جهان میتوان اطلاعات جدیدی را در مورد منظومه شمسی اولیه پیدا کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، قدمت قدیمیترین شهابسنگی که تاکنون پیدا شده است، تقریبا به ۴.۶ میلیارد سال پیش و زمانی میرسد که زمین حتی وجود نداشت. اکنون، این سنگ فضایی موسوم به «Erg Chech 002» یا «EC 002» در حال ارائه دادن اطلاعات جدیدی پیرامون ظاهر اولیه منظومه شمسی ما است و افشاگریهای آن چیزی نیستند که دانشمندان انتظار داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گروهی از پژوهشگران استرالیایی میگویند پژوهش جدید آنها، دقت نحوه محاسبه کردن سن شهابسنگها را زیر سؤال میبرد و نشان میدهد که سن برخی از آنها ممکن است به اندازهای که پیشتر تصور میشد، نباشد.
دلیل آنها این است که دریافتند EC 002 مقدار بیشتری ایزوتوپ رادیواکتیو «آلومینیوم-۲۶»(26Al) را نسبت به سایر شهابسنگهای باستانی موسوم به «آکندریت»(Achondrite) با سن مشابه خود دارد.
موضوع مطرحشده توسط پژوهشگران استرالیایی مهم است؛ زیرا این نظریه را به چالش میکشد که توزیع آلومینیوم-۲۶ در سراسر منظومه شمسی اولیه به طور مساوی بوده است. تصور میشود که آلومینیوم-۲۶، منبع گرما برای عناصر سازنده سیارات بوده است.
کارشناسان، سن شهابسنگها را براساس میزان آلومینیوم-۲۶ موجود در آنها هنگام شکلگیری تخمین میزنند، اما اگر همان طور که این پژوهش جدید نشان میدهد، ایزوتوپ در سراسر منظومه شمسی اولیه به طور نامساوی توزیع شده باشد، نمیتوان اعتماد کرد که نشانه دقیقی را در مورد قدمت یک سنگ فضایی یا نقشی که در شکلگیری سیاره ایفا کرده است، ارائه دهد.
این در تضاد با پژوهشهای پیشین است که نشان دادهاند آلومینیوم-۲۶ در پیشبرد تشکیل شدن سیاراتی مانند زمین، به طور مساوی توزیع شده بود.
این نظریه مطرح شده که منظومه شمسی ما حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، از یک ابر میانستارهای در حال فروپاشی شکل گرفته که احتمالا بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر بوده است. دانشمندان معتقدند فروپاشی ابر میانستارهای ممکن است در اثر موج ضربهای یک ابرنواختر یا ستاره در حال انفجار ایجاد شده باشد که به نوبه خود منجر به ایجاد یک سحابی خورشیدی شد و یک قرص چرخان از موادی پدید آورد که منظومه شمسی از آن سرچشمه گرفت.
آلومینیوم-۲۶ در آن زمان یک عنصر حیاتی بود، زیرا گرمای کافی را از طریق واپاشی رادیواکتیو برای تولید اجرام سیارهای با لایههای داخلی فراهم میکرد. همچنین، این عنصر به خشک شدن سیارات کوچک اولیه کمک کرد تا سیارات سنگی و کمآب تولید شوند.
با توجه به عمر بسیار کوتاه آلومینیوم-۲۶ که حدود ۷۷۰ هزار سال است، دانشمندان معتقدند که این ماده احتمالا اندکی پیش از متراکم شدن اولین ماده جامد در منظومه شمسی، در قرص سیارهساز اطراف خورشید جوان ادغام شده است. بنابراین، وجود آن در سنگ فضایی EC 002، فرصتی را برای بررسی بیشتر نحوه توزیع اولیه ایزوتوپ پیش از تشکیل شدن زمین فراهم میکند.
این که آیا ایزوتوپ به طور مساوی در سراسر منظومه شمسی اولیه توزیع شده یا خیر، در تعیین کردن سن شهابسنگها مهم است. پژوهشگران «دانشگاه ملی استرالیا»(ANU) به سرپرستی «اوجنی کرستیانیوف»(Evgenii Krestianinov)، EC 002 را تجزیهوتحلیل کردند و سن ایزوتوپ سرب آن را حدود ۴.۵۶۶ میلیارد سال تشخیص دادند.
آنها این یافته را با دادههای موجود در مورد این شهابسنگ ترکیب کردند و آن را با سایر شهابسنگهای بسیار قدیمی مورد مقایسه قرار دادند. پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که توزیع آلومینیوم-۲۶ در سحابی خورشیدی اولیه، نامساوی بوده است.
به همین دلیل، آنها گفتند که مطالعات زمانشناسی شهابسنگها باید محتاطانه باشد و یک رویکرد کلی برای تاریخیابی با ایزوتوپهای کوتاهمدت اتخاذ شود که توزیع نابرابر آنها را نشان میدهد.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که این امر به افزایش دقت و قابلیت اطمینان در تعیین کردن سن شهابسنگها و مواد سیارهای کمک میکند.
این شهابسنگ که در سال ۲۰۲۰ کشف شد، عمدتا از سنگ آتشفشانی تشکیل شده و کارشناسان معتقدند که از پوسته یک سیاره اولیه آمده است. یک پژوهش که پیشتر انجام شد، نشان داد که این سنگ زمانی گدازه مایع بوده، اما طی ۱۰۰ هزار سال سرد و جامد شده و به قطعهای به وزن ۷۰ پوند تبدیل شده که در نهایت به سیاره ما راه یافته است.
پژوهشگران گفتند: هیچ سیارکی با ویژگیهای مشابه پیدا نشده که نشان بدهد پیشسیارهای که از آن سرچشمه گرفته، از آن زمان با تبدیل شدن به بخشهایی از اجرام بزرگتر ناپدید شده یا به سادگی نابود شده است.
در میان قدیمیترین آکندریتهایی که پیشتر یافت شدهاند، میتوان به «NWA ۱۱۱۱۹۴۲» با قدمت حدود ۴.۵۶۵ میلیارد سال و «Asuka ۸۸۱۳۹۴۲۷» با قدمت ۴.۵۶۴ میلیارد سال اشاره کرد.
این پژوهش در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: شهاب سنگ منظومه شمسي شهاب سنگ دانشگاه علوم پزشکی تهران شرکت های دانش بنیان دانشگاه های علوم پزشکی اربعین 1402 منظومه شمسي آزمون دکتری دماي هوا شهاب سنگ دانشگاه علوم پزشکی تهران شرکت های دانش بنیان دانشگاه های علوم پزشکی منظومه شمسی اولیه آلومینیوم ۲۶ میلیارد سال قدیمی ترین سیاره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۹۳۸۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر نجومی نوزدهم اردیبهشت (۸ مه)
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
***
تصویر روز ناسا
فضاپیمای جونو ناسا در 1 آوریل 2018 در طول دوازدهمین پرواز نزدیک مشتری، تصویری رنگی از مناطق متلاطم اطراف مشتری گرفت. این تصویر از تلفیق سه عکس مجزا تشکیل شده است. زمانی که این عکسها گرفته شد، جونو بین 15379 مایل (24749 کیلومتر) تا 30633 مایل (49299 کیلومتر) از بالای ابرهای مشتری فاصله داشت.
تصویر روز skyandtelescope
این عکس توسط لوئیجی مورونه (Luigi Morrone) در آگرولا (Agerola) واقع در ایتالیا به تاریخ 13 آوریل 2024 با تجهیزات تلسکوپ، پایه، دوربین و فیلتر ثبت شد. شرایط آب و هوایی متوسط با شفافیت خوب بود.
تصویر روز astronomy
جان تالبوت (Jon Talbot) اهل اوشن اسپرینگز، میسی سی پی است. او تصویر زیر را از سحابی دلفین که به نام شارپلس 2-308 نیز شناخته میشود ثبت کرد. این سحابی حاوی حبابی از هیدروژن یونیزه است که توسط باد در اطراف ستاره عظیم EZ Canis Majoris شکل گرفته است. تصویر سحابی با استفاده از فیلترهای HOO پس از نزدیک به 25 ساعت شاتر باز ثبت شده است.
تصویر روز earthsky
در تصویر یک شهاب سنگ بزرگ، احتمالاً از پس ماندههای اتا آکواریدز، در مسیری طولانی و عریض در آسمان میسوزد. عکاس در حالی که به دنبال شفق شمالی میگشت، ابرهای چرخشی را دید که روشن تر و گسترده تر از معمول بودند و خود به یک دنباله دار دو دم شبیه بودند. عکاس نتوانست خیره کننده ترین لحظات آتشین این شهاب را ثبت کند.
انتهای پیام/